Doradztwo, konsultacje, audyty



Dokumenty



Kursy i szkolenia



Opakowania dla towarów niebezpiecznych


Obowiązki doradcy ADR

Zgodnie z zapisami ustawy o drogowym przewozie towarów niebezpiecznych:

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych

Do zadań doradcy należy w szczególności:

  • doradztwo w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
  • stwierdzanie zgodności realizacji przewozu z wymaganiami określonymi w ustawie i umowie ADR;
  • sporządzanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorcy lub innego podmiotu w art. 41 ust. 1, w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz czynności z tym związanych, zwanego dalej rocznym sprawozdaniem
  • sporządzanie raportów powypadkowych dla uczestnika przewozu towarów niebezpiecznych, na rzecz którego wykonuje zadania doradcy, jeżeli w związku z przewozem towarów niebezpiecznych doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko- art. 40 ust. 2

1.8.3.3 pkt z załącznika A do umowy ADR

Głównym zadaniem doradcy, przy zachowaniu odpowiedzialności kierującego przedsiębiorstwem, powinno być dążenie, poprzez zastosowanie wszystkich niezbędnych środków i działań oraz w granicach określonych zakresem działalności przedsiębiorstwa, do ułatwienia prowadzenia tej działalności zgodnie z odpowiednimi wymaganiami i w możliwie najbezpieczniejszy sposób.

W odniesieniu do działalności przedsiębiorstwa, doradca ma w szczególności następujące obowiązki:

  • śledzenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych;
  • doradzanie przedsiębiorstwu w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
  • przygotowywanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorstwa w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych dla kierownictwa tego przedsiębiorstwa lub odpowiednio dla władz lokalnych. Takie sprawozdanie powinno być przechowywane przez pięć lat i udostępniane władzom krajowym na ich żądanie

Obowiązki doradcy obejmują również śledzenie następujących praktyk i procedur związanych z działalnością przedsiębiorstwa, o której mowa:

  • procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych;
  • praktyki przedsiębiorstwa w zakresie uwzględniania wymagań specjalnych związanych z przewożonym towarem w przypadku zakupu środków transportu;
  • procedur służących sprawdzeniu wyposażenia używanego w związku z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
  • prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa oraz przechowywania dokumentacji szkoleniowej;
  • wprowadzania prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
  • prowadzenia dochodzeń oraz, jeżeli ma to zastosowanie, przygotowywania sprawozdań na temat poważnych wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
  • wprowadzania odpowiednich środków w celu przeciwdziałania powtarzaniu się wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów;
  • uwzględniania przepisów oraz wymagań specjalnych odnoszących się do przewozu towarów niebezpiecznych przy wyborze podwykonawców oraz partnerów;
  • sprawdzania, czy pracownicy zaangażowani w przewóz, załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych otrzymali szczegółowe procedury postępowania i instrukcje;
  • stosowania środków mających na celu zwiększanie wiedzy w zakresie zagrożeń związanych z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
  • wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu czy środek transportu zaopatrzony jest w wymagane dokumenty i sprzęt awaryjny oraz czy takie dokumenty i sprzęt odpowiadają przepisom;
  • wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu przestrzegania wymagań dotyczących załadunku i rozładunku
  • istnienie planu ochrony, o którym mowa pod 1.10.3.2.